Αννίτα Μανετάκη

Το fun learning έγινε το motto μου στα μέσα της δεκαετίας του ’80 όταν εκπαιδεύτηκα στη διδασκαλία των Αγγλικών στο International House of London, αμέσως μετά την ολοκλήρωση των σπουδών μου στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.

Από το 1990 που ασχολούμαι με τη διεύθυνση της Σχολής μας συνειδητοποίησα ότι η διδασκαλία εμπλουτισμένη με σύγχρονα μέσα και καινοτόμες μεθόδους μπορεί να είναι πράγματι μία απολαυστική και δημιουργική εμπειρία. Πιστεύω ότι τα μαθητικά χρόνια, η πιο καθοριστική περίοδος στη ζωή του ανθρώπου, θα έπρεπε να είναι και η πιο ευτυχισμένη. Δυστυχώς την ελληνική σχολική πραγματικότητα την χαρακτηρίζουν η πλήξη, η κούραση και η εντατικοποίηση, το τρίπτυχο που ευθύνεται για την σύγχρονη απαξίωση του σχολείου. Η πρόκληση είναι μεγάλη για όλους εμάς που ασχολούμαστε με την εκπαίδευση: Έχουμε την δύναμη να αλλάξουμε το σύστημα από μέσα, βάζοντας την δική μας σφραγίδα στην διδασκαλία και δίνοντας έτσι το μήνυμα στα παιδιά ότι όταν υπάρχει θέληση και όραμα τότε μπορεί να υπάρξει πρόοδος και ελπίδα για ένα καλύτερο μέλλον.

Δεν βλέπω τον εαυτό μου μόνο ως καθηγήτρια αλλά και ως παιδαγωγό. Με ενδιαφέρει οι μαθητές μου όχι απλά να αποκτήσουν το “πολυπόθητο” πτυχίο αλλά να αγαπήσουν την ξένη γλώσσα και μέσα από την επαφή τους με αυτή να αποκτήσουν γενικότερη παιδεία και καλλιέργεια. Τι είναι παιδεία; Κανείς δεν θα μπορούσε να το διατυπώσει καλύτερα από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν:

Παιδεία είναι αυτό που μένει όταν ξεχάσουμε όλα όσα μάθαμε στο σχολείο